อุทยานประวัติศาสตร์พนมรุ้ง หรือ ปราสาทหินพนมรุ้ง – พนมรุ้งปราสาทหิน ) ซึ่งตั้งอยู่ในจังหวัดบุรีรัมย์ในภาคอีสานภาคเหนือของประเทศไทยและได้รับการสร้างขึ้นในช่วงเวลาที่มีอิทธิพลเขมรสังคมการเมืองอย่างมีนัยสำคัญในศรีสะเกษ สร้างด้วยหินทรายและศิลาแลงระหว่างศตวรรษที่ 10 ถึง 13 เป็นศาลเจ้าในศาสนาฮินดูที่อุทิศแด่พระศิวะและเป็นสัญลักษณ์ของภูเขา Kailashซึ่งเป็นที่ประทับบนสวรรค์ของพระองค์
อุทยานประวัติศาสตร์พนมรุ้ง (Phanom Rung Historical Park)
ของไทยกรมศิลปากรใช้เวลา 17 ปีการฟื้นฟูซับซ้อนสู่สภาพเดิมจาก 1971 ปี 1988 เมื่อวันที่ 21 พฤษภาคม 1988, สวนสาธารณะเปิดอย่างเป็นทางการโดยเจ้าหญิงมหาจักรีสิรินธร ในปี 2005 วัดถูกส่งไปยังยูเนสโกเพื่อพิจารณาเป็นอนาคตมรดกโลก
หลังจากบันไดด้านล่างสามระดับเป็นแท่นไม้กางเขนแรกให้มองไปที่วิหารหลักก่อน ทางด้านขวาทางเหนือคือพลับพลาหรือบ้านช้างเผือก ศาลาเชื่อว่าจะเป็นสถานที่ที่พระมหากษัตริย์และพระราชวงศ์จะเปลี่ยนเครื่องแต่งกายก่อนพิธีกรรม จากนั้นราชวงศ์จะเข้าสู่ทางเดินตามขบวนซึ่งเป็นหนึ่งในองค์ประกอบที่น่าประทับใจที่สุดของสวนสาธารณะ มีความยาว 160 เมตรล้อมรอบด้วยเสาหินทรายเจ็ดสิบยอดโดยมียอดดอกบัวตูม ทางเดินปูด้วยศิลาแลง
ทางเดินนำไปสู่สะพานนาคแห่งแรกในสามแห่ง งูห้าหัวหันหน้าไปทางทั้งสี่ทิศและมีอายุตั้งแต่ศตวรรษที่ 12 สะพานนี้แสดงถึงการเชื่อมต่อระหว่างสวรรค์และโลก สะพานนาคทอดไปสู่บันไดชั้นบนซึ่งแบ่งออกเป็นห้าชุด
แต่ละชุดมีชานระเบียงด้านข้าง ชานห้องสุดท้ายกว้างก่อด้วยศิลาแลง มีรูปร่างคล้ายไม้กางเขนและสระน้ำขนาดเล็กสี่สระ อีกสองสามก้าวนำไปสู่สะพานนาคแห่งที่สอง มีรูปร่างเหมือนแบบแรกมีขนาดเล็กกว่าเท่านั้น ตรงกลางจะเห็นรูปแกะสลักดอกบัวแปดกลีบ
ระเบียงสุดท้ายนี้นำไปสู่แกลเลอรีด้านนอก ที่นี่อาจจะเคยเป็นห้องโถงไม้หลังคามุงกระเบื้อง แต่มีเพียงพื้นศิลาแลงที่ยกสูงขึ้นมา หลังจากแกลเลอรีด้านนอกเข้ามาถึงแกลเลอรีด้านในซึ่งแบ่งเป็นห้องยาวและแคบ มันทำหน้าที่เป็นกำแพงรอบหอคอยหลัก แกลเลอรีสุดท้ายนี้นำไปสู่สะพานนาคที่สามและสุดท้ายซึ่งเป็นสำเนาขนาดเล็กอีกชิ้นหนึ่งของอันแรก
สะพานนำไปสู่ตรงเข้าไปในหลักของสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ หลังจากห้องโถงและอาคารเสริมแล้วคนหนึ่งก็มาถึงหอคอยหลัก มุขคู่นำออกไปทุกทิศทาง ภายในวิหารนี้เคยมี ” linga “
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
ซึ่งเป็นสัญลักษณ์อันศักดิ์สิทธิ์ของพระศิวะ ปัจจุบันเหลือเพียง “Somasutra” ที่ใช้ในการระบายน้ำในพิธีกรรมทางศาสนา มีทางเข้าต่างๆทับหลังและไอคอนภาพวาดฮินดูเรื่องราวทางศาสนาเช่นพระอิศวรเต้นรำและห้าโยคะ ทางเข้าด้านทิศใต้มีรูปปั้นหินทรายคุ้มกัน
นอกเหนือจากหอคอยหลักแล้วอาคารอื่น ๆ ในบริเวณนี้ ได้แก่ :
- วิหารอิฐสองแห่งสร้างขึ้นในราวศตวรรษที่ 10 ทางตะวันออกเฉียงเหนือของหอคอย
- สถานที่ศักดิ์สิทธิ์เล็ก ๆ ทางตะวันตกเฉียงใต้ของหอคอยมีแท่นบูชาหินทรายสำหรับภาพศักดิ์สิทธิ์ สร้างด้วยหินทรายในศตวรรษที่ 11 ปรางค์น้อยมีทางเข้าเพียงทางเดียวที่หันหน้าไปทางทิศตะวันออก วิหารเป็นรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัสที่มีมุมเยื้องให้ความรู้สึกกลม
- สองบรรณาลัยทางทิศตะวันออกเฉียงใต้และทิศตะวันออกเฉียงเหนือของหอหลัก อาคารเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าและมีทางเข้าเพียงทางเดียว สร้างขึ้นในช่วงสุดท้ายราวศตวรรษที่ 13 และใช้เป็นห้องสมุดสำหรับพระคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
วัด คลิก วัดเจดีย์หลวง
โดย บาคาร่า
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =