นิกโก้ เป็นเมืองที่ตั้งอยู่ในจังหวัดโทจิกิ , ญี่ปุ่น ขณะที่ 2 ธันวาคม 2020 เมืองมีประมาณประชากรของ 80,239 ใน 36,531 ครัวเรือนและความหนาแน่นของประชากร 55 คนต่อกม. 2
นิกโก้ (Nikko)
พื้นที่ทั้งหมดของเมืองคือ 1,449.83 ตารางกิโลเมตร (559.78 ตารางไมล์) เป็นจุดหมายปลายทางยอดนิยมสำหรับนักท่องเที่ยวชาวญี่ปุ่นและชาวต่างชาติ สถานที่น่าสนใจรวมถึงหลุมฝังศพของShōgun งาวะอิเอะยะสุ ( นิกโกTōshō-gu)
และหลานชายของเขาIemitsu (Iemitsu-byō Taiyū-in) และศาลเจ้า Futarasanซึ่งมีขึ้นในปี ค.ศ. 767 นอกจากนี้ยังมีบ่อน้ำพุร้อน ( ออนเซ็น ) ที่มีชื่อเสียงมากมายในบริเวณนี้ ระดับความสูงตั้งแต่ 200 ถึง 2,000 เมตร
สุภาษิตญี่ปุ่น “อย่าพูดว่า ‘kekkō’ จนกว่าคุณจะได้เห็น Nikkō” – kekkōหมายถึง งดงาม งดงาม หรือ “ฉันพอใจ” – เป็นภาพสะท้อนของความงาม และไซต์ในนิกโก
นิกโกครอบคลุมพื้นที่ขนาดใหญ่ (1,449.83 กม. 2 ) ในชนบททางตะวันตกเฉียงเหนือโทจิกิประมาณ 140 กิโลเมตรทางตอนเหนือของกรุงโตเกียวและ 35 กม. ทางทิศตะวันตกของUtsunomiyaเมืองหลวงของจังหวัดโทจิกิ มันเป็นเรื่องที่ใหญ่เป็นอันดับสามเมือง (พื้นที่) ในประเทศญี่ปุ่นหลังทากายามะ , Hamamatsuและซัปโปโร
ทั้งแม่น้ำ WataraseและKinugawa แม่น้ำผ่านเมือง ทะเลสาบชูเซ็นจิและKegon น้ำตกโกหกในนิกโกเช่นเดียวกับสวนพฤกษศาสตร์ Nikko ภูเขาและน้ำตกจำนวนมากของเมืองทำให้เมืองนี้เป็นแหล่งไฟฟ้าพลังน้ำที่สำคัญ พื้นที่ที่ยังถูกนำมาใช้สำหรับการทำเหมืองแร่ทองแดง , อลูมิเนียมและคอนกรีต
สภาพอากาศในนิกโกค่อนข้างคล้ายกับเกาะฮอกไกโดทางเหนือแม้ว่านิกโกจะอยู่ใกล้โตเกียวมากกว่าฮอกไกโดมาก ความสูงของนิกโกมีบทบาทสำคัญในข้อเท็จจริงนี้
มันมักจะเย็นลงเมื่อคนขึ้นไปบนภูเขา อุณหภูมิเฉลี่ยของนิกโกอยู่ที่ประมาณ 7 °C (44 °F) โดยเดือนที่อากาศอบอุ่นที่สุดจะอยู่ที่ประมาณ 22 °C (72 °F) เท่านั้นและอุณหภูมิที่หนาวที่สุดจะลดลงเหลือประมาณ −8 °C (17 °)
Shōdō Shōnin ก่อตั้งวัดRinnō-jiในปี 766 ตามด้วยวัดChūzen-ji ในปี 784 หมู่บ้าน Nikko พัฒนารอบวัดเหล่านี้ ศาลของนิกโกTōshō-guเสร็จสมบูรณ์ใน 1617
และกลายเป็นวาดที่สำคัญของผู้เข้าชมไปยังพื้นที่ในช่วงสมัยเอโดะ เป็นที่รู้จักกันว่าเป็นสถานที่ฝังศพของShōgun งาวะอิเอะยะสุ ในช่วงเวลานี้มีการสร้างถนนสายใหม่จำนวนหนึ่งเพื่อให้เข้าถึงนิกโกได้ง่ายขึ้นจากภูมิภาคโดยรอบ นิกโก โทโช-กู, ศาลเจ้าฟุตาระซังและรินโนจิปัจจุบันเป็นองค์การยูเนสโก มรดกโลก ศาลเจ้าและวัดแห่งนิกโก
ในช่วงสมัยเมจินิกโกได้พัฒนาเป็นรีสอร์ทบนภูเขา และได้รับความนิยมเป็นพิเศษในหมู่นักท่องเที่ยวชาวต่างชาติที่มาเยือนญี่ปุ่น การรถไฟแห่งชาติของญี่ปุ่นเริ่มให้บริการไปยังนิกโกในปี พ.ศ. 2433 ด้วยรถไฟสายนิกโก ตามด้วยรถไฟโทบุในปี พ.ศ. 2472 ด้วยเส้นทางสายนิกโก
นิกโกถูกรวมเข้าเป็นเมืองในปี พ.ศ. 2432 (ส่วนหนึ่งของเขตคามิสึงะ ) โดยมีการจัดตั้งระบบเทศบาลสมัยใหม่ มันได้รับการอัพเกรดให้สถานะเป็นเมืองในปี 1954 หลังจากการควบรวมกับหมู่บ้านใกล้เคียงของOkorogawa
เมื่อวันที่ 20 มีนาคม 2006, นิกโกดูดซึมเมืองใกล้เคียงของImaichiเมืองของAshio (จากKamitsuga อำเภอ ) เมืองของFujiharaและหมู่บ้านคุริยาม่า (ทั้งจากShioya อำเภอ )
เพื่อสร้างสิ่งที่อย่างเป็นทางการใหม่และการขยาย เมืองนิกโก้ ศาลากลางแห่งใหม่ตั้งอยู่ที่อดีตศาลากลางอิไมจิ ศาลาว่าการนิกโกเดิมปัจจุบันรู้จักกันในชื่อศาลากลางนิกโก-สำนักงานดาวเทียมนิกโก
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
สถานที่ท่องเที่ยว คลิก Kanazawa
โดย แทงบอลออนไลน์
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =